In Storms nieuwe fysieke solo (de)constructeert hij het individu dat zich staande houdt in de hedendaagse ‘we-want-more’-maatschappij on speed. Maxim doet dit in zijn (geroemde) groteske speelstijl en (kenmerkende en unieke) ritmische taalconstructies.

Hij creëert een kramakkel universum waar een laatste ziel halsstarrig het bestaan verder modelleert. Aan de hand van een bouwvallige constructie en een fatale reparatie poogt het personage het onbestemde doel te bereiken.

In zijn vorige solo Brother Blue ontwierp Storms een onbetrouwbaar landschap waarin de protagonist zijn staart verliest. In NUGGETS gaat hij een stap verder en verbouwt het hoofdpersonage op radicale manier de restanten van zijn bestaan. Maxim Storms geeft in al zijn werk stem aan personages die ‘de onmogelijkheid’ beproeven of verbijten.

NUGGETS wordt een nieuwe etappe in die zoektocht van filosofische kwetsuren.